Βιογραφικό
Σημείωμα & Θεραπευτική προσέγγιση
Βιογραφικό
Είμαι απόφοιτη του Τμήματος Ψυχολογίας ΕΚΠΑ. Μετά την απόκτηση του πτυχίου Ψυχολογίας, ειδικεύτηκα στη Συστημική Ψυχοθεραπεία μέσα από το τετραετές πρόγραμμα Συστημική Θεραπεία Οικογένειας και Ζεύγους στο Εργαστήριο Διερεύνησης Ανθρωπίνων Σχέσεων, ενώ κατά τη διάρκεια της ως άνω ψυχοθεραπευτικής εκπαίδευσης, ολοκλήρωσα και το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών Εφαρμοσμένη Ψυχολογία Παιδιού και Εφήβου στο Τμήμα ΦΠΨ του ΕΚΠΑ. Επιπρόσθετα, έχω παρακολουθήσει το μετεκπαιδευτικό σεμινάριο Κλινικής Ψυχοπαθολογίας «Παναγιώτης Ουλής» στο ΕΠΙΨΥ καθώς και το μετεκπαιδευτικό πρόγραμμα Εκπαιδευτών- Συντονιστών Σχολών Γονέων, βασιζόμενο στο εξελικτικό σύστημα της Μαρίας Χουρδάκη. Στο παρόν παρακολουθώ το Εισαγωγικό Ψυχαναλυτικό Σεμινάριο στην Ελληνική Εταιρία Ψυχανάλυσης και Ψυχαναλυτικής Ψυχοθεραπείας.
Η πρώτη επαφή μου με το αντικείμενο της Ψυχολογίας, έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια της πρακτικής άσκησης τόσο προπτυχιακού, όσο και μεταπτυχιακού επιπέδου, αρχικά στο Κατάστημα Κράτησης Κορυδαλλού, και έπειτα στο Ιατροπαιδαγωγικό Κέντρο της Λυκόβρυσης. Ωστόσο, το θεωρητικό υπόβαθρο και η εμπειρία, διανθίστηκαν αρμονικά παράλληλα με την εμπλοκή μου σε πλαίσια και φορείς, όπου απασχολήθηκα εθελοντικά. Πιο συγκεκριμένα, έχω δραστηριοποιηθεί σε τομείς ενημέρωσης, πρόληψης, συντονισμού και συμβουλευτικής όπως η ΕΛ.Ε.ΑΝ.Α, ο ΟΚΑΝΑ, το ΔΙ.ΚΕ.ΨΥ.ΘΕ.ΥΠ καθώς και το Home Start Hellas. Παράλληλα, για τρία χρόνια, υπήρξα εθελόντρια και στο Κοινωνικό Φαρμακείο- Ιατρείο Πειραιά, όπου πραγματοποιούσα συνεδρίες συμβουλευτικής σε παιδιά και ενήλικες.
Σε επαγγελματικό επίπεδο, από το 2016 εργάζομαι ως εξωτερικός συνεργάτης σε Κέντρα Ψυχικής Υγείας και Κέντρα Ειδικών Θεραπειών παρέχοντας υπηρεσίες όπως η συμβουλευτική και η ψυχοθεραπεία παιδιών και εφήβων, οι ψυχοκοινωνικές ομάδες παιδιών, η ψυχοθεραπεία ενηλίκων και η συμβουλευτική γονέων. Επιπλέον, έχω εργαστεί και ως ψυχολόγος σε σπίτια διαβίωσης παιδιών στο Χαμόγελο του Παιδιού. Από το 2021 εργάζομαι ιδιωτικά στην Αθήνα, με παιδιά και εφήβους, ενήλικες, ζευγάρια και οικογένειες.
Με γνώμονα πάντα τη διασφάλιση της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών, αλλά και το σεβασμό προς το συνάνθρωπο, από την αρχή της επαγγελματικής μου διαδρομής, έως και σήμερα, δεν αμελώ την προσωπική μου θεραπεία, ενώ παράλληλα, πραγματοποιώ σε σταθερή συχνότητα εποπτικές συνεδρίες με άρτια καταρτισμένους επαγγελματίες, για αναστοχασμό και προσωπική ανάπτυξη.
Τέλος, συνεργάζομαι με επαγγελματίες άλλων ειδικοτήτων, προκειμένου να υπάρχει ολιστική προσέγγιση, όταν αυτό είναι απαραίτητο.
Συστημική Προσέγγιση/ Συνθετικό Μοντέλο Συστημικής Θεραπείας
Πρόκειται για σύγχρονο επιστημονικό μοντέλο θεώρησης της πραγματικότητας που βασίζεται στη Γενική Θεωρία Συστημάτων (Bertalanfy, 1968), το οποίο επιχειρεί να συνθέσει τις διάφορες όψεις της πραγματικότητας, υιοθετώντας μια ολιστική και 'σχεσιακή' αντίληψη του κόσμου.
Σύμφωνα με την εν λόγω προσέγγιση, ως σύστημα ορίζεται ένα σύνολο στοιχείων σε διαρκή αλληλεπίδραση και αλληλεξάρτηση μεταξύ τους, ενώ κάθε αλλαγή σε οποιοδήποτε μέρος του συστήματος, συνεπάγεται αλλαγές σε ολόκληρο το σύστημα. Σύστημα θεωρείται μια οικογένεια, μια σχολική τάξη, μια εργασιακή ομάδα κ.ο.κ.
Σε ένα σύστημα, η σύνδεση μεταξύ των μερών που το απαρτίζουν, αποτελεί κάτι περισσότερο και πολυπλοκότερο από το απλό άθροισμα τους. Έτσι, και λόγω της διαρκής αλληλεπίδρασής τους, η κατανόηση της συμπεριφοράς του ενός, είναι ανέφικτη χωρίς τη διερεύνηση και κατανόηση του συστήματος στο οποίο ανήκει.
Η προσπάθεια της εν λόγω προσέγγισης να συλλάβει την πολυπλοκότητα ενός ατόμου και τις ποικίλες δυνάμεις που επιδρούν σε αυτή, συνεπάγεται την κατάργηση της παγιωμένης αντίληψης της γραμμικής αιτιότητας και τη διερεύνηση της μελέτης κάθε ανθρώπινου συστήματος ως όλου, δίνοντας έμφαση στις σχέσεις των μερών που το απαρτίζουν. Επιπρόσθετα, το σύμπτωμα γίνεται αντιληπτό ως φυσιολογική αντίδραση σε μια δυσλειτουργική κατάσταση ή ένα δυσλειτουργικό σύστημα.
Όπως είναι ήδη γνωστό, η οικογένεια αποτελεί τον πρώτο θεσμό κοινωνικοποίησης του ατόμου και άρα το πλαίσιο μέσα στο οποίο τίθενται τα θεμέλια των πρωταρχικών σχέσεων και του αισθήματος του ανήκειν σε μια ομάδα. Μεγαλώνοντας, το άτομο τείνει να επαναλαμβάνει ασυνείδητα το πρότυπο αυτών των πρωταρχικών σχέσεων σε μετέπειτα σχέσεις και ομάδες.
Η συστημική προσέγγιση στη ψυχοθεραπεία αντιλαμβάνεται το αίτημα για βοήθεια του ατόμου, πάντοτε σε σχέση με τους ρόλους και τη θέση του καθενός στο συγκεκριμένο σύστημα, αλλά και σε συνάρτηση με την εξελικτική φάση του συστήματος. Παράλληλα, έχει ως στόχο να φωτίσει τις οικογενειακές επιδράσεις, και μέσα από την κατανόηση και επεξεργασία τους να αποδεσμεύσει το άτομο από ασύμφορα μοτίβα συμπεριφοράς.
Η θεραπευτική σχέση ανάμεσα στο θεραπευτή και το θεραπευόμενο, αποτελεί και η ίδια ένα νέο σύστημα, με τη δική του μοναδική δυναμική. Αυτό συνεπάγεται ότι ο θεραπευτής δεν παραμένει αμέτοχος, παρατηρώντας από τη θέση του ειδικού, αλλά αντίθετα, χρησιμοποιώντας τον εαυτό του ως θεραπευτικό εργαλείο, συμμετέχει ενεργά στην εύρεση μιας νέας αφήγησης από κοινού με το θεραπευόμενο, μέσα από την καλλιέργεια ενός κλίματος ενσυναίσθησης, ειλικρίνειας και αποδοχής.
Ο συστημικός ψυχοθεραπευτής αναγνωρίζει τη σημασία του παρελθόντος στην διαμόρφωση της υπάρχουσας κατάστασης και βοηθά τον θεραπευόμενο να απεγκλωβιστεί από τα δεσμά του μέσω νέων αναγνώσεων για την προβληματική κατάσταση και αναστοχαστικές διαδικασίες, που ανοίγουν μονοπάτια εκεί που προηγουμένως υπήρχαν μονάχα αδιέξοδα.
Τέλος, λαμβάνοντας υπόψη την πολυπλοκότητα και τη διαφορετικότητα κάθε ατόμου, κατά τη διάρκεια της θεραπείας, χρησιμοποιούνται θεωρίες και τεχνικές, τόσο της συστημικής, όσο και άλλων προσσεγίσεων, όπου αυτό είναι απαραίτητο.
